Lollum met Margot en Josine

12 juli ‘15

Maandenlang hebben Margot en Josine, twee vriendinnen uit Nijmegen, en ik uitgekeken naar deze dag. We zouden eindelijk naar mijn geboortedorp Lollum gaan fietsen, en wel in het kader van mijn missie om dit jaar alle plaatsjes in Friesland aan te doen. Om kwart over 7 zaten we al in de trein vanuit Nijmegen. We hadden het zwaar, maar de übermelige conducteur hielp ons een handje met teksten als “vergeet u niet zoals het hoort, uit te checken bij de poort”, “we wachten nu wel op een rood sein, maar op Amsterdam wacht er op het spoor nog een trein” en als klap op de vuurpijl “het kan me niet verrekken, of u uit gaat checken!”

Begin: 09:45 (Anna Paulowna)

Om kwart voor 10 fietsten we weg uit Anna Paulaner, dat er mooi bij lag, met een heerlijke westenwind in onze rug. Het was bewolkt, maar we hielden het nagenoeg de hele dag droog. Tot aan de Afsluitdijk reden we deels over de ‘Vikingroute’ en probeerde Margot tevergeefs een bananenschil tegen een schaap te gooien. Normaliter doet ze dit echter nooit, want het duurt nogal lang voordat zo’n schil is afgebroken. Na ongeveer 20 kilometer fietsen betraden we de 32 km lange Afsluitdijk. Voor mij was het de 4^e keer in totaal en de 2^e keer dit jaar, maar voor de dames een nieuwe ervaring. De stop bij ‘Het monument’ was voor ons allen een primeur, en een welkome pauze met een broodje kroket.
Na 49 kilometer werd het eerste plaatsnaambord op de foto gezet: Kornwerderzand. Bij Zurich begon het eventjes te miezeren (Rainy Zurich), maar dit hield gauw ook al weer op. Op een gegeven moment was het zo dat het nieuwe dorpje elke keer maar 2 kilometer verderop lag. Al snel ontstond dus het idee dat ons uiteindelijke behaalde aantal dorpjes overeen moest komen met de bij elkaar opgetelde alcoholpercentages van onze welverdiende biertjes aan het eind van de dag. Maar zo ver was het nog niet! We reden een rondje rond Witmarsum, en toen we daar voor de tweede keer aankwamen wilde we graag even in een cafeetje zitten om uit te rusten. Helaas is Friesland geen Brabant, dus als er in een plaats al een café te vinden is moet je nog hopen dat hij open is. Ondanks het “Open”-bordje bleek dit café gewoon dicht te zijn. Andere fietsers die ook toe waren aan een glas cola merkten het ook op en zeiden gekscherend: “ach, dit is nou weer typisch Fries!”
We vervolgden onze weg richting het noordoosten en Lollum naderde nu met rasse schreden. Het weerzien met mijn geboortedorp was weer leuk! Helaas was ook hier het Dorpshûs dicht. Ik heb Margot en Josine even het huis laten zien waar ik 4 jaar gewoond heb. Daarna fietsten we weer verder. We hadden immers nog maar 8 dorpjes bezocht en dat zou niet alleen betekenen dat we het vanavond bij één La Chouffe zouden moeten laten, maar ook waren de dames het met mij eens dat het gevoel om op een fietstocht met Bram Fietst zoveel mogelijk dorpjes te willen bezoeken, echt een extra boost geeft om verder te fietsen!
We zigzagden verder naar het oosten om in Wommels in It Reade Hynder (het rode paard) even te verpozen. Aangezien de kilometers echt begonnen te tellen besloten we niet veel gekke dingen meer uit te halen en naar Sneek te fietsen, en natuurlijk de dorpjes mee te pikken die onderweg binnen fietsbereik waren. Grappig was nog dat de barvrouw in Wommels ons een blaadje gaf voor toeristen in de gemeente Littenseradiel en een kaartje met de spelregels van kaatsen (een Friese sport)! Ze had blijkbaar niet gehoord dat we Brabanders waren… 😉 Even later tikten we het gehucht SKROK van de lijst, bezichtigden we even de ‘kathedraal onder de kerkdorpjes van de gemeente Littenseradiel’ in Easterein en lachten we om het plaatsje Lytsewierrum: een welkomstbordje, een enorme kerktoren met een begraafplaats eromheen, en het dorp hield al weer op.
Josine was van mening dat de plaatsnamen hier wel erg Lord of the Rings-achtig aandeden. Littenseradiel lijkt ook eigenlijk wel een beetje op Galadriel! We reden ten noorden van Sneek ook langs het dorpje ‘Gauw’, en toen bleek dat de kilometerteller ook bijna op 111 km stond moesten we gelijk denken aan De Gouw, Bilbo, en zijn ‘111th birthday!’ Even later fietsten we ook nog over de Pasfeardyk. Van ‘a pass of fear’ kwamen we al snel uit op ‘you shall not pass!’ Enfin, Loënga en Goënga (oenga loenga) werden ook nog even op de foto gezet, waarna we Sneek binnenreden. Na 116 km fietsen en 19 dorpjes te hebben afgevinkt waren wij meer dan tevreden en streken we met pijn maar voldoening neer in het centrum van Snits!