Een mooie herfsttocht over 205 kilometer

8 oktober 2010

Begin: 05:55

Een cruciale tocht ‘was about to begin’. Met het album Oktober van Bløf in de oren vertrok ik met een behoorlijk tempo richting Arnhem. Het was niet echt koud, wel mistig, en natuurlijk nog donker. In Arnhem volgde ik de bordjes Apeldoorn en dacht nog niet aan rusten. Die weg langs de A50 was erg saai en lelijk, maar dat maakte niet uit. Het eerste doel van de tocht was om vroeg genoeg in Apeldoorn te geraken want ten noorden van die stad liggen pas de te behalen dorpjes. En dit doel was meer dan bereikt; ik was even na achten al in Apeldoorn!

Ik reed de leuke stad door, met veel groen en veel verwijzingen naar “Loo” in de infrastructuur, en volgde de bordjes Vaassen. Ik kwam ook het café tegen waar Roel en ik tijdens onze Veluwetocht even hebben gezeten. In het plaatsje Wiesel, waar geen bordje van te vinden is, hield ik mijn eerste echte rustpauze (54.72 km). En deze duurde eigenlijk niet heel lang, ik wilde gewoon weer fietsen! Over de provinciale weg duurde het niet lang eer ik respectievelijk in Vaassen, Emst en Epe was. Vooral de weg van Emst naar Epe was door een heerlijk bos waar de herfst al in al haar pracht aanwezig was dankzij de bruingele bladeren aan de bomen en op het fietspad. Daarna boog ik af naar het oosten. Ik moest dus even tegen de oostenwind in fietsen, maar desalniettemin was ik deze wind dankbaar voor het goede weer dat hij naar Nederland heeft gebracht.

Na een stuk over de dijk (vlakbij de IJssel) te hebben gefietst en nog wat oostelijke dorpjes te hebben bezocht kwam ik aan in Hoorn, een klein dorpje aan het Apeldoorns kanaal. Ik reed even op en neer voor het bordje van Heerde en daarna vervolgde ik mijn weg langs ditzelfde kanaal. De lucht betrok een beetje, maar het bleef gelukkig droog. In het zeer noordelijk gelegen en zeker niet saaie Hattem, na 99 kilometer, ging ik even lekker met een tevreden gevoel over de tocht tot nu toe op het terras zitten.

Toen ik een paar minuten gezeteld was, kwam er een stel Brabanders aanzetten. Ze probeerden te ontcijferen hoe oud de kerk was, want dat stond aangegeven in Romeinse cijfers. Ik schoot hen te hulp en zei dat het 1753 was. Ik ging daarna weer zitten, lekker cappuccino drinken, en een tijd later toen ik mijn fiets ging pakken om weer te fietsen, waren die Brabanders dichter bij de kerk aan het kijken want het zou niet kloppen. Ik liep weer even naar ze toe waarop die man zei: EU DOAR HEDDE NEM WEER! Super grappig. Even gebabbeld, zij kwamen uit Tilburg en ik natuurlijk uit Eindhoven. Toen ik echt wegging sloot hij af: Ey succes met PSV hè! Houdoe. SUPER GRAPPIG. Hattem is verder een erg mooi en leuk dorp.

Even na enen vertrok ik in zuidwestelijke richting en kwam dus door het minder leuke Wezep. ’t Loo was daarentegen weer wel grappig. Ik moest toch nog even naar het noorden voor twee dorpjes, namelijk Noordeinde en Kerkdorp. Nadat ik helaas had moeten constateren dat er geen enkel bewijs is van het bestaan van het gehucht ‘Trutjeshoek’ reed ik een stukje door Overijssel. Dit stuk leek heel erg veel op Flevoland vooral in de kaalheid en de eentonigheid. Het bereiken van Noordeinde was erg leuk. Ik meende de brug van Kampen te kunnen zien zelfs! Ik moest wel gelijk weer naar het zuiden en dit was wel even zwaar qua wind tegen. Het plan was toen om zigzaggend naar Nunspeet te gaan en natuurlijk alle dorpjes in de buurt weg te strepen. Als je dit gebied op de kaart bekijkt zie je dat door de ligging van Doornspijk en ’t Harde dit moeilijk wordt gemaakt. Ik ben uiteindelijk de N309, door Elburg uiteraard, tot Hoge Enk afgereden, daarna over een mooi weggetje naar ’t Harde gegaan en daarna weer ‘terug’ door (een gedeelte van) het mooie natuurgebied de Haere naar Doornspijk. Hier ging ik weer even rusten om een visje te eten en wat brood. Het was ondertussen kwart voor 3. En niet veel later kwam ik aan in Nunspeet!

Het schoot allemaal erg op vandaag. Ik reed door over de N310 tot Hulshorst en begon hier aan de laatste grote omweg van vandaag: drie overgebleven dorpjes op de Veluwe wegstrepen. Dit is natuurlijk niet erg om te ‘moeten’ doen! Zoals ik van de Veluwe gewend ben was het weer erg mooi en al helemaal omdat het herfst is, mijn favoriete jaargetijde en ook mijn favoriete seizoen om in te fietsen. Dat werd maar weer eens bevestigd tijdens de route naar Vierhouten. Niet lang daarna kwam ik aan in Elspeet, en weer 4 kilometer daar vandaan ligt Uddel. YES! Nu was het nog zaak om naar Putten, Ermelo en Harderwijk te gaan met de tussenliggende dorpjes. Ik ging weer even door de Veluwe, via het dorpje Speuld, maar helaas, ik beging hier een grote fout door onoplettendheid… Ik reed namelijk Ermelo binnen in de veronderstelling dat Putten ten noorden van Ermelo lag, maar dat is dus niet zo. Even 3 kilometer op en neer gassen en daarna gelijk door naar Harderwijk dan maar. Hier moest ik nog een keer wat kilometertjes op en neer naar Hierden. Tijdens deze laatste onderneming sprong de dagteller op 200 km. Nogmaals YES! Maar toen ik na Hierden weer terug richting het station in Harderwijk reed, realiseerde ik me dus dat er nog 2 gaten lagen bij Ermelo die ik nu niet had aangedaan… Ik besloot echter wel gewoon de trein naar Zwolle te pakken, na 205 kilometer was het wel genoeg geweest. Het was een erg mooie, productieve en noodzakelijke herfsttocht.

Einde: 18:02

Tijd: 10:05:29
Afstand: 205.04 km
Gemiddelde snelheid: 20.3 km/h
Max: 33.5 km/h

34 nieuwe dorpen:
Wenum-Wiesel, Vaassen, Emst, Epe, Oene, Veessen, Vorchten, Hoorn, Heerde, Wapenveld, Hattem, Hattemerbroek, Wezep, ’t Loo, Zuideinde, Noordeinde, Kerkdorp, Oosterwolde, Oldebroek, Oostendorp, Elburg, Hoge Enk, ’t Harde, Doornspijk, Nunspeet, Hulshorst, Vierhouten, Elspeet, Uddel, Speuld, Ermelo, Putten, Harderwijk, Hierden

Voortgang: Gelderland: 290 van de 357 dorpen gehaald: 81.23 % voltooid