Schouwen-Duitsland

21 mei ‘17

Per spoor van Nijmegen naar Middelburg voor de derde Zeeuwse tocht! Natuurlijk ging die treinreis niet vlekkeloos: dit keer reden er geen treinen tussen Bergen op Zoom en Goes. Dat stukje dan maar met de fiets in de bus. Ik had een goed boek mee, dus het boeide allemaal niet. Rond half 11 verliet ik het station in Middelburg voor een stralende dag! Na de eerste dorpjes en het altijd aardige Veere (waar ik in een ver verleden al eens was in het kader van Bram Fietst) fietste ik over Deltawerken, en Neeltje Jans. Een toffe ervaring! Het is mijns inziens wat Zeeland onderscheidt van de rest van Nederland: de imposante bruggen! Ook voor fietsers is dit een mooie belevenis. Burgh-Haamstede was de volgende aardige plaats die ik vandaag aan zou doen; voor de rest zou het qua dorpjes wat tegenvallen (maar qua plaatsnamen dan weer niet). Maar ach, het was heerlijk weer. Wat volgde was eigenlijk een zigzagtour over het eiland Schouwen-Duiveland, waar een paar dingen opvielen. Ten eerste: de enorme hoeveelheid Duitsers noopte mij om het eiland om te dopen tot ‘Schouwen-Duitsland’. Zelfs toen ik even in Brouwershaven de weg vroeg, kreeg ik antwoord in het Duits. Nou zeg! Dan het stukje van Ellemeet naar Den Osse, langs het Grevelingenmeer, was erg fijn. Eigenlijk wil je in Zeeland niet door de eentonige polder fietsen, maar wil je liever over water of langs het water fietsen. En Zierikzee is de absolute hoofdplaats van dit eiland: eigenlijk kon ik vanuit elke hoek wel die monumentale kerktoren van Zierikzee zien liggen. Na Dreischor moest ik nog 50 km fietsen naar het treinstation van Bergen op Zoom, en dit deed ik ook met een lekker tempo, en natuurlijk een kibbelingstop in Bruinisse. Ten slotte: Nieuwerkerke Schutje is officieel geen dorp, maar goed, deze plaatsnaam is uiteraard dusdanig hilarisch dat hij wel in De Lijst moet worden opgenomen!