Berlijn – Dresden

Berlijn – Dresden

1. Juli ’16

Één van de grootste fietsondernemingen van Bram Fietst was voorhanden vandaag! Ik wist wel dat het groots zou gaan worden, maar alle verwachtingen werden overtroffen. Zonder twijfel één van de vetste tochten ooit! En pijn dat het deed.

Even na half zevenen reed ik weg uit Friedrichshain, Berlijn. Op naar het zuiden, op naar Dresden, de hoofdstad van deelstaat Sachsen. Na drie kwartier betrad ik Brandenburg, wat later reed ik om Zossen heen. Ik had een rugzakje met kleren, kaarten en proviand om, dat was het. Met mijn racefietsje ging dat prima en ik haalde een gemiddelde van rond de 24 km/h. Maar berg op was toch behoorlijk zwaar zo. Tot aan de eerste rustplaats, na 100 km in het dorpje Dahme aan de Mark, moest ik nog even behoorlijk klimmen. Extra lekker smaakte de Kaffee und Kuchen. Vaak dacht ik terug aan de Duitse fietsvakantie van Lennaert en mij vorig jaar. Wat hadden wij toch een lol in dat Bergisches Land, en hoe vaak hebben wij wel niet ook Kaffee und Kuchen genoten!

Een anekdote. De man die mij de koffie en taart bezorgde schuwde een gesprekje met de fietser niet. Nadat hij eerst zijn verbazing uitsprak over mijn fietstocht, ging het gesprek al snel naar mijn herkomst (“das hört man gar nicht”) en voetbal. Hij zou enorme fan zijn van “FC Berlin”, dat uitkomst in de Regionalliga Nordost en van Oost-Berlijnse origine is. Van Union of Hertha BSC moest de man dus helemaal niets hebben. Dat maakte hij duidelijk nadat ik vertelde wel eens naar een wedstrijd van de West-Berlijnse Bundesligaclub was geweest. Maar snel daarna ging het over politiek, de anti-EU sentimenten en Pegida, “dat toch in Dresden opgericht was?” Ik moest dit helemaal niet gek vinden, de anti-moslimbewegingen in Duitsland zijn een voortvloeisel van wat veel voormalige inwoners van de DDR voelen. Iedereen in deze regio stemt bijvoorbeeld gewoon AfD. Toen ik mij de kreet “oh scheiß…” liet ontvallen, werd de politieke kleur van mijn gespreksgenoot duidelijk. “Wieso scheiß?” Een heel relaas volgde. Hij gaf vooral af op de media die ons van alles vertellen, maar geen idee hebben hoe men zich “in de regio” nu werkelijk voelt. Een hele belevenis!

Ik vervolgde mijn weg via Herzberg, het gehucht München en Übigau naar het plaatsje Mühldorf aan de Elbe. Geen leuke koffietent daar, maar een bakkerijtje van de Lidl vormde het decor van mijn tweede grote pauze. Ik moest daarna nog 80 km fietsen tot aan Dresden. Dit was wel genieten geblazen. Het landschap werd duidelijk heuvel- en rotsachtiger, maar langs de Elbe was het reliëf te verwaarlozen. De aankomst in Dresden, langs nog altijd diezelfde Elbe, was adembenemend. Wat een tocht! In Dresden sliep ik in een hostel en de dag na de tocht heb ik de stad uitgebreid met twee andere reizigers bezocht. Prachtig was het.

Afstand: 238 km
Gemiddelde: 23.8 km/h