De stad uit: Meer van Bracciano

Op deze vrije maandag besloot nu eens zélf erop uit te fietsen, in plaats van toeristen te begeleiden door de stad. Ik heb simpelweg op Google Maps gegeken waar het buiten Rome wel eens mooi kon zijn, en zag dat er zo’n 40 km van de stad een enorm meer lag. Daarheen dan maar!

4 juni ’18

De stad uitkomen was een opgave. Het bos bij de wijk Pineto was al lekker glooiend, een voorbode voor later. Na anderhalf uur fietste ik onder de Ringweg van Rome door en daarmee verliet ik echt de hele agglomeratie. Het werd ook subiet rustiger op de weg, wat ik natuurlijk helemaal niet erg vond.

Even na twaalven kwam ik bij het stadje Aguilara Sabazia aan, aan de zuidoostkant van het meer. Daar at ik even een paninootje en genoot ik van het fabelachtige uitzicht over het Braccianomeer.

Even later reed ik heel het meer rond, wat ronduit geweldig was! Serieuze bergpartijen rezen op aan bijna alle kanten van het meer, maar het klimmen werd mij vooralsnog bespaard (of onthouden?). Hoe dan ook begon ik naar Bracciano toe aan de strakste klim van de dag. De beloning mocht er zijn: een oud kasteel bovenop de heuvel, met natuurlijk ook weer een prachtig uitzicht. Daar genoot ik ook even van een ijskoude Lemon Soda, mijn favoriete drankje tot nu toe in Italië.

Na de verkwikkende pauze ging ik weer terug richting Rome. Het begon toen serieus te glooien, vooral toen ik over de uitgestrekte Via di Boccea fietste. Heerlijke training voor de tocht terug naar huis, over een kleine twee maanden. Eenmaal terug in de stad kreeg ik nog eens een geweldig uitzicht in mijn blikveld geworpen, dit keer vanaf de Gianocolo. En voor de aardigheid is die foto ook hieronder te zien: