Fietsen in Rome, kan dat wel?

Het kan! Ik heb proefondervindelijk ondervonden dat de schone deugd van het fietsen ook de Eeuwige Stad heeft bereikt. Enkele eerste bespiegelingen op deze bijzondere combinatie, de stalen ros en Rome:

Fietspaden zijn er nagenoeg niet, de infrastructuur is eerst en vooral ingericht op het gemotoriseerde verkeer, maar een beetje fietser manoeuvreert zich tussen alles wat op zijn weg komt. Off-road-paadjes bieden uitkomst, zoals hierboven langs de stadsmuur, maar niet altijd. Onontbeerlijk in de Romeinse chaos is het felgele kekke gidshesje: met simpele handbewegingen en een vriendelijke blik willen ze wel voor me stoppen, de automobilisten, terwijl ik mijn gevolg van drommen fietsertjes de weg over maan. Over de stoep, tussen de auto’s, bussen en Vespa’s.

Het asfalt waar men zich over tracht voort te bewegen, is van erbarmelijke kwaliteit. België is er niets bij. Overal zitten gaten in de weg, door wortels van bomen, gebrekkig onderhoud, hitte, u noemt het. Het wegdeknetwerk mag grondig gerenoveerd worden, maar men lijkt geen haast te maken. Al 30 jaar probeert Rome metrolijn C aan te leggen, maar dat komt maar niet af omdat er om de haverklap nieuwe oudheden worden gevonden onder de grond. Dan kan dat asfalt nog wel even verder rotten, lijkt de teneur.

Maar als je eenmaal orde in de hierboven geschetste infrastructurele chaos hebt geschapen en je je een beetje senang voelt, blijkt de fiets eens te meer de beste manier te zijn om een wereldstad als Rome te ontdekken. Niet in de laatste plaats vanwege de regina viarum, de Via Appia, die je helemaal tot aan Brindisium per fiets kan afleggen. En wat dacht je van het Aquaductenpark waar je letterlijk door de geschiedenis kan fietsen? Of het uitgestrekte Caffarellapark in het zuidoosten van de stad. Om nog maar te zwijgen over de talloze bezienswaardigheden in de historische binnenstad, verspreid over meerdere heuvels waarop Rome ooit gesticht is. De kuitjes kunnen dus ook nog even worden getest, vooral om daarna te kunnen genieten van panoramische uitzichtpunten, zoals hier op de Aventijn:

Het groen in en rondom de stad leent zich om te ontsnappen aan de overdaad van automobiliteit met de bijbehorende uitlaatgassen. Maar het lijkt me nog mooier om de stad helemaal uit te fietsen, naar de Apennijnen bijvoorbeeld. Dat staat nog op de planning, net zoals de terugtocht naar Nederland per fiets.