Ik wil verder fietsen

24 juli ’24

Ieder mens heeft de mogelijkheid van de hergeboorte, van het beginnen van iets nieuws. Hannah Arendt noemde dit nataliteit: een sleutelbegrip in haar filosofie. Het hoge woord moet eruit: ik sta aan de vooravond van een nieuw fietsproject! In de periode van de laatste fietstochten door Drenthe, het was het voorjaar van 2021, maakte ik een ritje door de directe omgeving van Nijmegen. Op de racefiets. Bij het (bordloze) gehucht Klein-Amerika, net buiten Groesbeek, klikte ik uit mijn pedalen en keek ik uit over het glooiende groene landschap. Ik schreef al over deze scène op de laatste bladzijde van mijn boek Bram fietst. In 12 jaar langs alle dorpen en steden van Nederland. Terwijl ik hier tuurde naar het Reichswald en de Sint Jansberg en het naderende einde van mijn odyssee langs al die duizenden plaatsnaambordjes van ons land overdacht, was het zonneklaar dat dat einde geen definitief einde van mijn fietspraktijk zou zijn. Aldaar borrelden de laatste woorden waarmee ik mijn boek wilde eindigen als vanzelf op: “Ik wil verder fietsen.”

De foto die bij dit tafereel hoort, met het glooiende Duitse Reichswald badend en lonkend in de avondzon, is hieronder nog een keer te zien. Ik ben er voor de vorm vanavond nog maar weer eens heengefietst. Het blijft één van mijn favoriete vergezichten in de regio Nijmegen.

Nu ben ik nooit opgehouden met fietsen, ook niet sinds mijn boek vorig jaar is verschenen, maar de poëtische praktijk die mijn fietsproject door Nederland geweest is, ben ik node gaan missen. Je hebt soms een klein beetje structuur nodig, een plan, kaders met een uitwendig doel (poièsis), om daarbinnen te kunnen spelen, doelloze chaos te kunnen creëren en elke afslag te nemen of niet te nemen die je maar wil (praxis). Oftewel, een reden verzinnen om weer ergens voor te gaan fietsen, om vervolgens het fietsen zelf als ultieme doel te ervaren.

Waar ga ik verder fietsen? Net over de grens, in Duitsland. In het autoland bij uitstek moet er een stevig fietsgeluid gaan klinken. Maar vooral is het een schitterend land en wordt er een prachtige taal gesproken. Nee, ik ga niet alle plaatsen van onze oosterburen langs. Zelfs ik trek daar een grens. Wel wil ik fietsenderwijs een veelzijdig en uniek beeld van Duitsland gaan vergaren, en hanteer daarbij simpele uitgangspunten. Duitsland kent 16 deelstaten en door elke deelstaat wil ik een aantal tochten maken. Ik wil de hoofdsteden en belangrijke plaatsen aandoen, natuurlijke hoogtepunten en vergezichten bereiken en ogenschijnlijk nietszeggende dorpjes bewonderen. Naast het reliëf zullen er kilometers langs de vele rivieren gemaakt worden die Duitsland rijk is. Ook wil ik plaatsen bezoeken waar belangrijke schrijvers en filosofen woonachtig zijn geweest of dat nog steeds zijn. Bijzondere aandacht zal uitgaan naar de limes, de oude grens van het Romeinse Rijk die dwars door Duitsland loopt. En er zal ruimte zijn voor al dan niet voorziene zaken die onderweg mijn interesse wekken. Het minimum aantal kilometers dat ik in een deelstaat fiets, ligt op 500 km. En het minimaal aantal tochten dat ik in een deelstaat fiets, ligt op 5. De deelstaten Saarland, Hamburg, Bremen en Berlijn zijn uitgezonderd van deze minima. Er zijn geen maxima, zodat de kansen dat ook dit project weer gierend uit de hand gaat fietsen groot zijn. 🙂

Uiteraard ga ik hier weer verslag van mijn tochten doen, alsook op mijn sociale mediapagina’s. Er komt ook een goed doel dat ik ga steunen gedurende het hele project. Hierover later meer!