17 februari ’15

Begin: 08:50

Het plan was vandaag om met Lennaert, mijn fietskompaan en huisgenoot, minstens 150 kilometer te fietsen. Al zigzaggend door Duitsland zagen we in Venlo ons eindpunt om daar met de trein weer naar Nijmegen te reizen. Met een extra binnenbandje in de fietstas, die Lennaert per se nog even bij de fietsmaker wilde kopen, fietsten wij in de mist richting naar de oosterburen. De fietstocht van vorige zomer naar Sonsbeck bleek nog steeds een fijn onderwerp van gesprek, alsmede het feit dat eigenlijk elke fietsondermening sindsdien onderdeed voor die superdag. Na 6 kilometer sprak Lennaert zijn twijfels uit of hij wel verder wilde gaan vandaag. Er was weinig aan in die dikke mist, het is gevaarlijk en ook nog eens ongezond, stelde hij. Ik deelde zijn twijfels wel, maar liet het lot beslissen: ik gooide een muntje op. We zouden verder fietsen.

20150217_095040Nadat we het Reichswald hadden betreden zat de sfeer er goed in en zagen we de mist niet echt meer. Zoals altijd konden we genieten van de omgeving, de gezelligheid en gewoon het er weer lekker op uit zijn. In Nierswalde liet ik Lennaert even de vorige week ontdekte Paulanergarten zien, waarna we verder fietsten naar Uedem. Daar, een paar kilometer buiten het dorp, sloeg het noodlot toe: mijn achterband was lek. En niet zo maar lek:

20150217_111642Er zat gewoon een spijker HELEMAAL DOOR MIJN BAND HEEN. De extra binnenband bleek nutteloos, want om een achterband te plakken moet het wiel uit de fiets en de benodigde sleutel 15 lag nog in Beek… Het toeval wilde dat we hier allemaal achter kwamen bij het bordje waarop Holländische Straße stond.

DSC00712Afijn, we hebben bij enkele boeren in de omgeving aangebeld in de hoop dat zij ons van het gereedschap konden voorzien, maar niemand deed open. Mokkend begonnen we terug naar Uedem te lopen.

20150217_114627Aldaar besloten we eerst maar even Kaffee und Kuchen te gaan nuttigen. Das dann wehr woll.DSC00713In die bakker vroeg Lennaert even waar de fietsmaker zich bevond. En die bleek niet, zoals wij Nederlanders gewenst zijn, gewoon in het centrum te zijn, maar in een nagenoeg onvindbaar industriegebied. Eerst zouden wij onze versnaperingen naar binnen werken en planden we al een nieuwe route voor de terugweg, volledig overtuigd van de fietsenmaker die mijn fiets wel even zou repareren. Toen we na lang zoeken het gebouwtje hadden gevonden, bleek die gewoon dicht te zijn. Kon dat plan ook de prullenbak in.

20150217_144028(Lennaert fietst hier zachtjes vooruit, terwijl ik hem al joggend bij probeerde te houden. Bij het kruispunt dat je verderop ziet liggen stonden wel bushaltes, maar die bleken voor bussen te zijn die je van tevoren moest bestellen (!). En dan zou je ook nog maar moeten hopen dat mijn fiets mee mocht).

Tsja. Wat doe je dan? We hadden geen zin meer om bij random mensen aan te gaan bellen voor een Schlüssel fünfzehn. En een bus naar Goch / Kalkar was op zich wel een optie, maar dan moesten we nog maar hopen dat mijn fiets mee mocht. Want die ging ik niet zomaar ergens in een Duits weiland stallen! Dus begonnen we maar te lopen richting Kleve. Dat was vanaf Uedem 17 kilometer… Smsjes en belletjes naar het thuisfront mochten ook niet baten. We zouden echt het hele takke-end moeten gaan lopen.

Toen Bedburg-Hau nog zo’n 7 kilometer van ons verwijderd was, waagde ik het erop eventjes te gaan fietsen. Op de velg. Dat ging eigenlijk wel goed, en al fietsend / wandelend kwamen we om half 5 een keer in Kleef aan. Daar vroegen we in de Unterstadt aan mensen waar er in de buurt een Fahrradgeschäft zou zijn. Er was er wel een en die was ook nog eens open. Natuurlijk was deze wel in de Oberstadt, waar we onze vermoeide lijven nog wel heen wisten te slepen. De fietsenboer aldaar, en dat was ons eerste echte geluk van de dag, was zo aardig gelijk mijn fiets te repareren! Dit duurde wel 40 minuten, maar dan heb je ook wat.

We fietsten euforisch en vermoeid tegelijk over de Römerstraße weer richting Nederland. In Kranenburg haalden we maar even een kratje Paulaner om het vanavond even op een zuipen te zetten. De lucht klaarde aan het eind van de dag ook nog eens prachtig op, waardoor deze rampendag toch nog vrij positief eindigde! For the record, we zijn de hele dag weggeweest en hebben slechts 72 kilometer gefietst. En 20 kilometer gelopen!

DSC00727

Einde: 18:25

Afstand: 72.36 km
Gemiddelde snelheid: 12.4 km/h

strava

 

0 antwoorden

Plaats een Reactie

Meepraten?
Draag gerust bij!

Geef een reactie