Vegen tussen Meppel en Hoogeveen

De dertiende Drentse rit

 

17 oktober 2020

De coronacijfers lopen hard op. Ik twijfelde of ik vandaag wel moest gaan fietsen: het afreizen naar het noorden zou immers een niet-noodzakelijke reis zijn en het advies is inmiddels weer om zo min mogelijk te reizen. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik in de trein terug ook wel spijt had – zeker nadat ik eerst me had verbaasd over de drukte in de smalle straatjes van het centrum van Zwolle, waar bovendien weinig mondkapjes te zien waren, en daar vervolgens schande over had gesproken tegen enkele vrienden. Ik voelde de hypocrisie bijten. Ik was daar immers ook. Fietsen in de buitenlucht lijkt me geen probleem, maar die treinreis van Nijmegen naar Zwolle en later vice versa had eenvoudig voorkomen kunnen worden. Hoe het ook zij, ik heb dus wel gefietst. Ik moest nog wat dorpjes in het zuiden van de provincie bezoeken, de laatste in deze streek. Ik noem dit ook wel ‘vegen’ aangezien fietsen ook als een overdrachtelijk vegen op een topografische kaart gezien kan worden (vergelijk bijvoorbeeld Vegen in West-Berlijn en Vegen in Friesland).

De dertiende fietstocht voor missie-Drenthe nam een aanvang in Zwolle, omdat het onmogelijk was om van Zwolle per trein in Meppel of Hoogeveen te geraken wegens werkzaamheden. Vanuit Zwolle zou het ruim een uur fietsen zijn tot de Drentse grens. Ik fietste voor een groot deel langs het lege spoor, en zag de werkzaamheden op sommige spoorwegovergangen ook daadwerkelijk aan de gang zijn. Ik moest er zelfs een beetje voor omfietsen. Zo doorkruiste ik talloze lege akkers in de wijde omtrek van Staphorst, een plaats die onlangs nog in het nieuws is geweest vanwege het massaal negeren van de coronaregels door 600 mensen in een kerkdienst toe te laten. Genoeg plek hier op het land, dacht ik!

Vlak voor het passeren van de grens kwam ik door het plaatsje Halfweg. Ik kende Halfweg van Halfweg (Lisse) en Halfweg (Haarlemmerliede c.a.), maar deze editie kende ik nog niet. Uiteraard maakte ik wel de foto, ondanks het feit dat ik OVN officiliater al had afgerond. Eenmaal in Drenthe maakte ik een rondje via Koekange en Echten tot aan Hoogeveen, om via De Wijk weer terug richting Meppel te fietsen en vervolgens nagenoeg dezelfde weg weer terug naar Zwolle te pakken. Ik bezocht onder meer het buurtschapje ‘Weerwille’, dat zijn naam waarschijnlijk ontleent aan het feit dat dit gebied tegen de zin in (weder + wil) van lokale kolonisten door de heren van Ruinen is gekoloniseerd. Zij hebben dit gebied als reactie op hun protest ‘Weerwille’ genoemd. Monniken uit Ruinen, die ook hadden geprotesteerd, schijnen daarop weer de ontginning en de afwatering te hebben verwaarloosd. Weerwille bestaat thans uit vooral grote boerderijen. Verder beviel mij met name het gebied tussen Koekangerveld en Echten. Hier was het rustgevend, bossig en verlaten. Het lommer kleurt langzaam naar herfstige tinten en missie-Drenthe nadert de ontknoping – ik heb nu 237 van de 293 plaatsen bezocht: 80% voltooid!

Afstand: 95,63 km

10 nieuwe plaatsen: Rogat, Broekhuizen, Berghuizen, Weerwille, Koekange, Koekangerveld, Veeningen, De Stapel, De Wijk, De Schiphorst

OVN: Halfweg (Staphorst), Tolhuislanden

237 / 293 Drentse plaatsen bezocht (80,9 % voltooid)
1499,36 km gefietst voor missie-Drenthe