Polders en Ridderkerk

27 juni ’19

Begin: 12:55 (Gouda)

De negende tocht van het Zuid-Hollandse fietsjaar ving pas rond het middaguur aan. Ik had vanochtend nog een “cijfermarkt” op de school in Arnhem waar ik tegenwoordig werk. Na dit ‘moetje’ vertrok ik met de fiets in de trein naar Gouda, waar een mooie fietsdag was wat er zou volgen.

Het was de afgelopen tijd buitengewoon heet geweest in Nederland, maar vandaag schommelden de temperaturen aangenaam rond de 21 graden. Perfect dus. Vanuit Gouda fietste ik een prachtig stuk langs de Hollandsche IJssel, tot aan Ouderkerk aan den IJssel. Daarna stuurde ik terug naar het oosten, door de Krimpenerwaard. Dorpjes als Stolwijk en Vlist waren schitterend, idyllisch gelegen aan het water:

Ik overdrijf niet wanneer ik zeg dat het fietsen door deze contreien de algehele fietsbeleving in Zuid-Holland ten goede komt. Een stuk langs de rivier, gevolgd door een wat kaler stuk door de polder, maar dan weer een aantal prachtige plaatsjes langs het water. Een uitgezoomde blik op de kaart zegt dat ik nog altijd in een zwaar verstedelijkt gebied fiets, maar daar is hier niets van te merken. Ruraliteiten!

Bij Schoonhoven had ik een leuk weerzien met Willige Langerak, een plaats waar ik natuurlijk ook een verleden mee heb (‘ook’, want Gorinchem). Het schijnt dat een klein gedeelte van deze overwegend Utrechtse plaats bij het Zuid-Hollandse Schoonhoven hoort. Hier is helaas geen plaatsnaambordmatig bewijs van, dus ging hij na wat speurwerk van De Lijst van dit jaar af. Wat volgde was een heerlijk stuk van 18 km langs de Lek, tot aan Kinderdijk, een pareltje in Nederland dat ik tot mijn schaamte nog nooit gezien heb. En ook de nimmer aflatende horde Chinezen had dit toeristische spotje vandaag gevonden. Zij deinzen er trouwens niet voor terug om gewoon midden op het fietspad foto’s te maken van de Kinderdijkse Molens, en pas na een hoop toeters en gebaren bedenken ze dat ze misschien aan de kant moeten gaan. Maar dit terzijde.

Nadat ik even had gepauzeerd in Alblasserdam en had genoten van het mooie centrum, de Oude Toren en de Alblas, fietste ik langs de dorpjes door de Alblasserwaard. Rond een uur of zes streek ik na 90 km neer in Papendrecht voor een frietje. Dat smaakte minder goed dan ik had gehoopt, en het vervolg van de fietstocht viel ook wat tegen: nu was ik wel beland in urbane sferen met veel asfalt en auto’s. Ik kriskraste door de gemeente Ridderkerk en wil ten besluit hier even stilstaan bij mijn aankomst in Rotterdam die avond. In het verleden heb ik me kritisch uitgelaten over deze stad: veel te groot, beangstigend, geen historie, alleen maar hoogbouw, de mensen zijn er vast kil en niet gemoedelijk, et cetera. Deze kwalificaties raakten destijds natuurlijk kant noch wal, het was halfslachtig sentimenteel onwetend gebral. Inmiddels ben ik ouder, heb ik in wereldsteden als Berlijn en Rome gewoond. Ontvankelijk geworden voor grootstedelijke magie werd ik compleet overdonderd door het volgende tafereel. Ik was weliswaar al meerdere keren eerder dit jaar in ‘Rotje Knor’ geweest, en kende de magie van de Erasmusbrug al, maar die eerdere ervaringen vielen in het niet bij het volgende. Het laat zich eigenlijk niet in woorden vatten, maar ik doe een poging.

Ik fietste ter hoogte van Bolnes over de kade langs de Nieuwe Maas, richting de wijk Feijenoord. Het was na achten, de zon stond nog redelijk hoog aan de hemel en wierp haar stralen als een gele geluksbal over de Maasstad. De Kuip doemde langzaam op aan de horizon. De Kuip, waar ik twee keer mijn cluppie PSV roemloos heb zien verliezen; sentimenten die nu minder dan niets betekenden. Een machtig gebouw, deelachtig aan de kern van Rotterdam. Niet later was daar dan weer de Erasmusbrug, misschien wel de mooiste wateroverspanning van Nederland. De fameuse Meuse stroomde lieflijk onder me door, aan de voet van architecturale aporieën. De tocht zat er bijna op, ruim 120 km op de teller, meer dan twintig nieuwe plaatsen bezocht, Zuid-Holland zou na vandaag voor bijna 70% voltooid zijn, en deze laatste kilometers waren als een kruisbes op de Rottertaart.