Weerzien met Gorinchem: een verhaal
1 juni ’19
Vandaag stond er een heus allegaartje op het programma: de laatste resterende plaatsjes in de fusiegemeente Vijfheerenlanden, de Zuid-Hollandse plaatsen Gorinchem en Dalem, en enkele vergeten nederzettingen in Brabant. Dit alles onder het genot van een warme lentezon, maar ook met een verfrissend briesje die ervoor zorgde dat het buitengewoon aangenaam fietsweer was. De tocht op mijn racefietsje ving aan in Utrecht, zo rond 10 uur ’s ochtends. In een rap tempo werden Hoef en Haag, Hagestein, Everdingen en Zijderveld op de foto geslingerd, waardoor dit voorheen Zuid-Hollandse maar nu Utrechtse stukje land ook doorgefietst is.
Gorinchem
Een klein uurtje later kwam ik aan in Gorinchem, een plaats ‘met een verleden’. Tijdens een enorme tocht in 2006 (!), toen de kinderschoenen van ‘Bram Fietst’ nog gezet moesten worden, kwamen mijn zus en ik in Gorinchem. We poogden die dag van Eindhoven naar Den Haag te fietsen, maar in ‘Gorkum’ sloeg het noodlot toe: Anna’s fiets gaf er de brui aan. We reageerden destijds onze haat af op deze plek des onheils: Gorinchem was een stomme plaats, want er gaan hier fietsen kapot. Enkele maanden later lukte het ons overigens wel Den Haag te bereiken. Toen ik dertien jaar later weer in Gorinchem aankwam, tijdens de tocht die in dit verhaal wordt beschreven, ging ik pinnen. Ik wilde namelijk het pontje nemen naar Sleeuwijk, de Merwede over, en voorzag dat er op het water wellicht alleen contant betaald kon worden. Ik moest dus op zoek naar een pinautomaat. Goed, dat ik pas na de nodige moeite een Rabobank had gevonden, kan weliswaar op mijn eigen conto geschreven worden: ik had het gewoon online even kunnen opzoeken, ik had het kunnen vragen aan dagjesmensen in de bruisende binnenstad (wat ik uiteindelijk ook gedaan had), maar ik had vooral deze kleine taak met een gelaten houding kunnen bekijken. Wat is er nu erg aan om even te zoeken naar een pinautomaat tijdens een prachtige fietsdag? Zo ging het echter niet, ik voelde me opgelaten en enigszins zenuwachtig: ik was in Gorinchem, een gedoemde plek met een onheilspellende ambiance. Fietsen gaan hier stuk. Pinautomaten zijn hier niet te vinden. Bij de Rabobank kon ik vervolgens alleen maar 50 euro pinnen. Dat stond gelukkig wel op mijn rekening, maar het was weer een teken aan de wand: hier in Gorinchem gaan de dingen niet zoals ze moeten gaan. Gewoon een briefje van 20 pinnen bestaat hier niet. Ik fietste vervolgens naar de rivier. Ik zag op een modern digitaal informatiebord dat er over een kwartier een boot zou afvaren richting Brabant. Dat zou me genoeg tijd moeten geven om even een drankje te doen in het Boulevardcafeetje ‘Boulevard’. Ik ging binnen zitten, maar de bediening kwam niet naar mijn tafeltje om een bestelling op te nemen. Dat gebeurt natuurlijk wel vaker, maar het was volstrekt onduidelijk wie nu het initiatief moest nemen, omdat het personeel wél naar andere tafeltjes liep. En het was helemaal niet druk. Ik werd genegeerd, of over het hoofd gezien. Of beide. De WiFi was daarbij buitengewoon matig, en dit was vervelend omdat ik moest checken hoe vaak ‘Spijk’ als plaatsnaam voorkomt in Nederland, en waar deze plaatsen gelegen zijn. Mijn databundel was bijna op, dus dit moest even via WiFi. Na enkele vervelende minuten ging ik naar de bar om dan maar zelf te bestellen. Natuurlijk stonden daar nog wat andere mensen dus voordat ik aan de beurt was waren we weer een paar minuten verder. Cola besteld en opgedronken. Ik wilde betalen met de 50 euro die ik gepind had, iets wat al weer een eeuwigheid geleden leek, zodat die gebroken zou worden. De man achter de bar raakte lichtelijk in paniek en besloot: ‘Laat maar zitten, ik ben anders al mijn wisselgeld kwijt.’ Gedesillusioneerd liep ik naar buiten richting mijn fiets. De pont was al lang en breed vertrokken. Al snel volgde het besluit niet een uur te wachten op de volgende, maar dan maar via de brug naar Sleeuwijk te fietsen. Doei Gorinchem.
Een mooi stuk door het Land van Heusden en Altena volgde, waar ik al heel lang niet meer geweest was. Ik tikte nog wat vergeten nederzettingen rondom Dongen af, waarna ik in Breda op het terras neerstreek. Jazz op de grote markt, lekker koud bier. Het was een mooie tocht!
Afstand: 128,02 km
Gemiddelde snelheid: 23,7 km/h
2 nieuwe plaatsen: Gorinchem, Dalem
Alle plaatsen in de gemeente Vijfheerenlanden bezocht: 17/17
138 van de 233 plaatsen in Zuid-Holland bezocht
937 km gefietst voor Zuid-Holland