Woerden – Scheveningen via feminisme en duinen

18 april ‘19

Bas en ik vertrokken op deze stralende dag rond een uur of 11 vanaf het station in Woerden. Het eerste deel van de vierde tocht door Zuid-Holland bestond uit zigzaggen in de gemeente Nieuwkoop. Bij Vrouwenakker keerden we weer om naar het zuiden, maar als we hier nog verder naar het noorden zouden fietsen, waren we binnen de kortste keren bij Schiphol. We zagen in deze buurt al zoveel vliegtuigen landen en opstijgen!

In Nieuwkoop nuttigden we even een lunch op een zonovergoten terras, terwijl we ons bogen over feministische vraagstukken. We waren en zijn ons bewust van de tijdsgeest, die vooral garen blijkt te spinnen bij extreme meningen, die weliswaar likes en kijkcijfers teweegbrengen, maar waardoor een goed gesprek in het slop raakt. Een opmerking als ‘ja, je hebt me overtuigd’, of ‘goed punt, zo had ik het nog niet bekeken’ zijn niet stoer, waarmee elke nuance en diepgang verloren gaat. Zo lieten wij elkaar dus ook graag uitpraten en stonden we open voor de standpunten van de ander, die uiteindelijk dichterbij elkaar lagen dan van tevoren niet was verwacht. We kwamen tot de conclusie dat het verkeerd is om te denken dat mannen nu eenmaal beter zijn in discussiëren omdat ze man zijn, en dat vrouwen dientengevolge zich sneller omver laten praten door mannen. Het beoordelen op iemands kwaliteiten op basis van hun geslacht is per definitie fout! Maar goed, laten we dan ook ruimte voor opvattingen die daar weer tegenin druisen?

Net zoals toen de lunch aanving hadden we na de lunch nog steeds slechts 28 km gefietst. Maar, zo zei ik, in de buurt van Langeraar: deze tocht staat in veel opzichten in contrast met de tocht van Nijmegen naar Rotterdam: met z’n tweeën, met de toerfiets (al was Bas wel met de racefiets), rustig aan, laag gemiddelde, geen gehaast, veel meer zigzaggen, en dus minder kilometers. En in deze bespiegeling lag berusting. Het hoeft niet altijd veel en snel, natuurlijk niet. Juist niet! Maar goed, Bas en ik zouden onszelf niet zijn als we toch een leuk aantal kilometer op Strava zouden zien aan het eind van de dag en er een fatsoenlijk aantal nieuwe plaatsen konden worden afgestreept.

Bij Langeraar staken we over een prachtige smalle weg dwars door de Langeraarse Plassen, richting Papenveer. Schitterend. In veel plaatsnamen hier schuilt de naam van het riviertje de Aar. Ook leuk dat Bas bezig was met een selfie toen ik een selfie van ons tweeën wilde maken:

Kundig ontweken wij vervolgens Alphen aan den Rijn en fietsten door tot Leiderdorp, waar ik na 80 km fietsen enigszins schoorvoetend moest toegeven toch wel last van vermoeidheid te hebben, gezien het grote aantal kilometers dat ik de afgelopen weken heb gemaakt en het feit dat ik recentelijk twee uitvoeringen van de operettevoorstelling “Orpheus in de Onderwereld” (www.carminaludicra.nl) achter de rug heb. Bas sleepte me erdoorheen door voor te stellen de tocht af te sluiten door de duinen, tot aan Scheveningen. Dit gaf me weer energie!

We deden Stompwijk aan, reden door Wassenaar, waar we bij elke aftandse schuur langs de weg gekscherend riepen ‘oh hier zal die koning wel gewoond hebben’, waarna een prachtig stuk volgde van ongeveer 8 kilometer door glooiende duinen. Dit was toch wel het hoogtepunt van de dag. In Scheveningen streken we na 115 km neer en betaalden we de hoofdprijs voor een vegetarische hamburger en een witbiertje. Maar aan strand was het heerlijk toeven. Het bordje van Den Haag liet zich nog even niet vinden. Het was wederom een heerlijke dag, die ons via feminisme, een flink aantal nieuwe dorpjes en een mooi toetje door de duinen een voldaan gevoel gaf!

Afstand: 120,2 km
Gemiddelde: 20,1 km/h

23 nieuwe plaatsen: Meije, Woerdense Verlaat, Noorden, Noordse Dorp, Nieuwkoop, Vrouwenakker, Bilderdam, Zevenhoven, Noordeinde, Nieuwveen, Ter Aar, Langeraar, Woubrugge, Papenveer, Korteraar, Aarlanderveen, Zoeterwoude-Rijndijk, Zoeterwoude-Dorp, Hoogmade, Leiderdorp, Voorschoten, Stompwijk, Wassenaar